Polderen

Mijn woonplaats Alphen aan den Rijn ligt aan alle kanten ingebed tussen polders. Sterker nog, grote delen van Alphen zijn gebouwd in voormalige poldergebieden. Ook vandaag de dag is woningbouw in het Alphense poldergebied actueel: de Gnephoek polder, op een steenworp afstand van mijn huis, is onderwerp van hoogoplopende discussies tussen voor- en tegenstanders van uitbreiding van Alphen ten koste van natuurgebied. Het lijkt erop dat een oplossing voor dit conflict alleen mogelijk zal zijn dankzij het oerhollandse ‘polderen’: compromissen sluiten en samenwerken.

Voor mijn wandeltocht reed ik dit keer naar de parkeerplaats bij de Wijde Aa, stapte een eerste hekje over en zette koers naar Hoogmade. Mijn route begon onverhard langs de Doesvaart. Dat het de afgelopen dagen slecht weer geweest was, was hier goed te merken. Glibberend door blubber en schapenstront en met veel overstaphekjes bereikte ik het dorp Hoogmade, met steeds de trieste aanblik van de afgebrande kerktoren in mijn gezichtsveld. Dan linksaf via Groenwegh naar de Ruige Kade en de Mattenkade, de Lagenwaardse polder in. Links de skyline van Alphen, vóór mij de molen en torenspitsen van Koudekerk en aan de rechterkant de kenmerkende Heinekenfabriek en hoogbouw van Leiden en Leiderdorp goed zichtbaar.

Vlak voor Koudekerk vertelde een informatiebord me dat er in dit gebied al nederzettingen waren rond het begin van onze jaartelling. De Rijn is van oudsher de reden geweest dat mensen zich in deze streek vestigden en is altijd bepalend geweest voor de economische en dus bevolkingsgroei van deze regio. En dus was en is polderen nodig. Eerst letterlijk: het inpolderen van het veengebied waar later woningbouw kon plaatsvinden.

Daar waar de polders nog niet volgebouwd zijn, maakt veeteelt de dienst uit en of je nou links of rechts kijkt: altijd is er wel ergens een molen te zien. Ooit onmisbaar in de strijd tegen het water, nu veelal historisch erfgoed dat je doet beseffen dat we alleen door te polderen met zo’n 17 miljoen mensen op dit kleine stukje aarde kunnen wonen.

Ooit moesten boeren, edelen, stedelingen en overige burgers, ongeacht afkomst of stand, samenwerken om dijken te bouwen en zo droge voeten te houden. Anno 2021 zullen de politici die na de aanstaande verkiezingsdag een nieuwe regering moeten zien te vormen, het aloude poldermodel weer hard nodig gaan hebben. Ik hoop dat ze daarbij, net als ik tijdens mijn wandeling, steeds in figuurlijke zin een molen in hun gezichtsveld zullen hebben. Een molen die ze doet herinneren dat er alleen door samen te werken en compromissen te sluiten mooie resultaten te boeken zijn.  

Je kunt mij sponsoren voor deze wandeltocht voor Moldavië via dit formulier.