Van schaatskoorts naar lentekriebels

Ongelooflijk. Nog maar een week geleden stond ik op het ijs van de Wijde Aa. Op die koude maar prachtige winterdag stond half Nederland op de schaats. Het contrast met vandaag kan niet groter zijn: de eerste echte lentedag van 2021. Het is een graad of 17, er waait een stevige zuidenwind en de schaatsen zijn ingewisseld voor wandelschoenen. En niet alleen door mij: tijdens deze eerste etappe van mijn wandeltocht voor Moldavië kom ik heel veel andere wandelaars tegen. En fietsers. Heel veel fietsers. Dat bewegen goed voor ons is, dat weten veel mensen - we hebben Wobke niet nodig om dat tegen ons te zeggen 😉. En dus trekt Nederland in dit lenteweekend weer massaal naar buiten.

Wandelen voor Moldavië. Ik geef toe: wandelen náár Moldavië zou een veel grotere uitdaging zijn dan 6 x 10 kilometer wandelen in het polderlandschap rond Alphen. Maar in deze tijd moeten we allemaal ons vertier wat dichter bij huis zoeken. Daarom dus deze actie. Het past ook op een andere manier bij de tijd waarin we leven: deze week begon de zogenaamde ‘veertigdagentijd’; ook wel de vastentijd genoemd. De veertig dagen voor Pasen zijn traditioneel een tijd van inkeer, bezinning, voor sommigen ook in meer of mindere mate vasten. Wandelen past daar bij. Het maakt je hoofd leeg en het verruimt je blik. Je ziet dingen die je anders niet ziet en staat soms letterlijk stil bij de dingen die je ziet. 

Neem nou die witte boerderij, vlakbij de bocht waar de N446 richting Ter Aar draait en je linksaf kunt gaan naar Langeraar. Ontelbare keren ben ik hier al langs gereden, gefietst of gewandeld. Maar nooit eerder zag ik de naam van de boerderij: Onvermoeid Vooruit. Een mooie slogan voor deze wandeling die mij via de fietspaden langs de N207, de N446, de Ringdijk bij Ter Aar naar de Ridderbuurt en ten slotte weer naar de Oude Ambachtenwijk in Alphen voert.

Mooi en symbolisch ook dat de lente ontluikt juist tijdens de eerste dagen van de veertigdagentijd. De sneeuwlaag, hoe mooi ook, bleek slechts een tijdelijke dekmantel voor de natuur. Waar het een week geleden nog wit was, zie je nu overal groen en hier en daar verschijnen de eerste voorbodes van wat komen gaat: licht, warmte, de uitbundigheid van de natuur. Het is nog geen lente; het is nog geen Pasen, maar het komt zeker, en het eerste begin is er. Of, zoals een bekend Bijbelvers zegt: ‘Ik ga iets nieuws beginnen. Het is al begonnen – merk je het niet?’  Ik hoop daar de komende weken tijdens mijn wandeltochten steeds iets van te mogen ervaren.

Je kunt mij sponsoren voor deze wandeltocht voor Moldavië via dit formulier.