Wandelen voor Moldavië

Na een enerverende, volle week met veel te veel computeruren was het vandaag heerlijk om een lange wandeling te kunnen maken. Weer was het een prachtige zaterdag. De dag was weliswaar grijs en kil begonnen, maar naarmate de dag vorderde won de zon steeds meer terrein en uiteindelijk toverde ze een stralend blauwe hemel tevoorschijn en zette ze ons voetpad in een ander licht. Óns voetpad? Ja – want ik nodigde mijn vader uit om mee te gaan lopen; hij wandelt ook graag en zo konden we even bijpraten. Van te voren had ik bedacht om mijn gebruikelijke grote ronde Woubrugge - Heijmanswetering te gaan lopen, met een extra lus om aan de 10 kilometer te komen. Maar pappa wist een veel mooiere route door Woubrugge en zo zette hij me onverwacht letterlijk op een ander spoor. Soms overkomt je dat op een figuurlijke manier. Je zit ergens mee, of blijft een beetje doormodderen op een gebruikelijke vertrouwde weg, en dan komt er plotseling uit onverwachte hoek ander licht op de zaak. Een opmerkin

Ongelooflijk. Nog maar een week geleden stond ik op het ijs van de Wijde Aa. Op die koude maar prachtige winterdag stond half Nederland op de schaats. Het contrast met vandaag kan niet groter zijn: de eerste echte lentedag van 2021. Het is een graad of 17, er waait een stevige zuidenwind en de schaatsen zijn ingewisseld voor wandelschoenen. En niet alleen door mij: tijdens deze eerste etappe van mijn wandeltocht voor Moldavië kom ik heel veel andere wandelaars tegen. En fietsers. Heel veel fietsers. Dat bewegen goed voor ons is, dat weten veel mensen - we hebben Wobke niet nodig om dat tegen ons te zeggen 😉. En dus trekt Nederland in dit lenteweekend weer massaal naar buiten. Wandelen voor Moldavië. Ik geef toe: wandelen náár Moldavië zou een veel grotere uitdaging zijn dan 6 x 10 kilometer wandelen in het polderlandschap rond Alphen. Maar in deze tijd moeten we allemaal ons vertier wat dichter bij huis zoeken. Daarom dus deze actie. Het past ook op een andere manier bij de tijd waa